ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ: ΗΤΟΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, Περιέχουσα τους Νόμους, την Πολιτείαν, τα Έθιμα της Θρησκείας, των Εορτών, των Γάμων, και Επικηδείων, τα δημόσια, και τα κατά μέρος Παιγνίδια των παλαιών Ελλήνων, εξαιρέτως δε των Αθηναίων / Συνερανισθείσα εκ διαφόρων συγγραφέων παρά ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΠΑΛΙΟΥΡΙΤΟΥ του εξ Ιωαννίνων διδασκάλου του εν Λιβόρνω Ελληνομουσείου, τον γ Τόμον αποπληρούσα της αυτού Ελληνικής Ιστορίας. Επιστασία και διορθώσει Σ. Β., εν Βενετία, παρά Νικολάω Γλυκεί τω εξ Ιωαννίνων, 1815. Τόμοι Α’ και Β’, δεμένοι σε ένα. Μικρό 8ο, σελ. κ+256 σ. (Τόμος Α), 346 σ. (Τόμος Β). Ιερομόναχος και λόγιος από τα Ιωάννινα, ο Γρ. Παλιουρίτης (1778-1816) συγκαταλέγεται μεταξύ των σημαντικών από εκπαιδευτικής και εθνικής απόψεως λόγιων και διδασκάλων του Γένους της προεπαναστατικής περιόδου. Τα πρώτα γράμματα διδάχτηκε από έναν καλόγηρο της μονής Παλιουρής της Ηπείρου και έπειτα φοίτησε στη Μπαλαναία σχολή και στη σχολή του Ψαλλίδα στα Ιωάννινα. Το 1805 έγινε δάσκαλος της ελληνικής παροικίας, στο Λιβόρνο της Ιταλίας. Ο Ψαλλίδας, στέλνοντας μία συστατική επιστολή στους Έλληνες του Λιβόρνο και συγκεκριμένα στον Μ. Ζωσιμά, έγραφε ότι ο Παλιουρίτης «είναι Έλλην, καλός ποιητής, ρήτωρ, λογικός, μεταφυσικός, ηθικός, αριθμητικός ενί λόγω μαθηματικός, έμπειρος της λατινικής και ιταλικής διαλέκτου». Βιβλιοδεσία εποχής, δερμάτινη ράχη με χρυσέκτυπο τίτλο και κόσμηση, χοντροχάρτονα καλύμματα με ύφασμα στις άνω γωνίες. Φθορά χρήσης, κυρίως περιμετρικά. Ελαφρύ κιτρίνισμα σελίδων και κηλίδες υγρασίας σημειακά. Καθαρές σελίδες και δέσιμο εσωτερικά. Χρώμα στις άκρες. Συνολικά καλό και σπάνιο αντίτυπο.