ΠΕΤΡΟΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΟΣ ο Λαμπαδάριος, «Σύντομον δοξαστάριον, μεταφρασθέν κατά την νέαν μέθοδον της Μουσικής των Μουσικολογιωτάτων Διδασκάλων του νέου Συστήματος. / του αοιδίμου Πέτρου Λαμπαδαρίου του Πελοποννησίου», Εν τω του Βουκουρεστίου νεοσυστάτω Τυπογραφείω, 1820. Μεγάλο 8ο, σελ. 1-239 + [241]-436, [8].

ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ, ΠΛΗΡΕΣ σε 2 μέρη με ξεχωριστές σελίδες τίτλου και κατάλογο συνδρομητών.

Το παρόν έργο συνταχθέν υπό του θεωρείται το μόλις ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΝΤΥΠΟ ΒΙΒΛΙΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ μετά το «Νέον Αναστασιματάριον» που τυπώνεται την ίδια χρονιά από το ίδιο τυπογραφείο στο Βουκουρέστι. Η έντυπη ιστορία της Βυζαντινής μουσικής ξεκινάει με την καθιέρωση της «Νέας Μεθόδου» Σημειογραφίας το 1814 από τρεις σημαντικούς εκκλησιαστικούς μουσικούς της εποχής, τους Γρηγ. Πρωτοψάλτη, Χουρμούζιο Χαρτοφύλακα και Χρύσανθο Προύσης.  Με εργαλείο τη Νέα Μέθοδο, αναπτύχτηκε σε μεγάλο βαθμό ἡ μουσική τυπογραφία (Βουκουρέστι 1820), ενώ η χειρόγραφη παραγωγή μειώθηκε και σταδιακά σχεδόν εκμηδενίστηκε.

Δέσιμο εποχής με δερμάτινη ράχη και γωνίες, με φθορές εξωτερικά στα καλύμματα τις άκρες και τη ράχη. Κτητορικές χειρόγραφες σημειώσεις.

Ηλιού 1820.137, Ελληνική Βιβλιοθήκη 887.