Τριμερής πόρπη. 18ος/19ος αιώνας. Άργυρος, φουσκωτός, χυτός, ένθετος χρωματιστός λίθος. Μήκος: 33εκ, Πλάτος: 26εκ. Αργυρή πόρπη, τριμερής σε δύο τμήματα, με αμυδρώς διακρινόμενα ίχνη επεμβάσεως στο κεντρικό και πιθανόν μεταγενέστερο μέρος. Το θηλύκι της ενώσεως καλύπτεται πίσω από το κεντρικό, και μικρότερο όλων, κυκλικό τμήμα, ευρισκόμενο τοιουτοτρόπως στην πίσω όψη, όπως και τα κάθετα στελέχη, για την στερέωση σε δερμάτινη ή υφαντή ζώνη. Τα πλαϊνά κυκλικά μέρη είναι κατά πολύ μεγαλύτερα σε μέγεθος. Η κυρτή επιφάνειά τους έχει δουλευτεί και διακοσμηθεί μέσω της σφυρηλατήσεως του μετάλλου, «φουσκωτή» τεχνική. Σχοινοειδής ταινία και φυτικοί πλόκαμοι ορίζουν το κυκλικό μετάλλιο. Από εκεί, ακτινωτώς διατασσόμενα, ροκοκό φυτικά μοτίβα οδηγούν στο κέντρο της σύνθεσης και του αντικειμένου, δηλαδή το εντόνως εξηρημένο διά της σφυρηλατήσεως αστεροειδές κόσμημα που εμπερικλείει πολύφυλλο ρόδακα. Το σύνολο έχει αποδοθεί άψογα τεχνικά με φούσκωμα, με σφυρηλάτηση και καλέμισμα του θερμού μετάλλου. Έχουν διαπλαστεί όγκοι και συνθέσεις που απηχούν ροκοκό μοτίβα, όπως αυτά αναπτύχθηκαν στον οθωμανικό χώρο. Το κεντρικό ατροφικό μέρος της πόρπης αποτελείται από χυτά κυκλικά και ημικυκλικά μοτίβα διαρθρωμένα πυραμιδοειδώς, τα οποία οδηγούν σε μικρό ένθετο λίθο. Το τμήμα αυτό πιθανόν είναι μεταγενέστερο και χαμηλότερης καθαρότητας αργύρου. Η υπό εξέταση πόρπη παρουσιάζει συγγενή στοιχεία με αρκετές γνωστές πόρπες, αποκείμενες στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο και στις Συλλογές του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής τέχνης και αποτελούν υψηλά δείγματα της φουσκωτής/σφυρήλατης τεχνικής στον ηπειρωτικό ελλαδικό χώρο, Θεσσαλία/ Ήπειρο, κατά τον 18ο αιώνα και την επίδραση της ροκοκό κόσμησης για τις εύρωστες τάξεις της εποχής (Αρχόντισσες των Ιωαννίνων κ.ά.). Περιγραφή Χαρίλαος Ευ. Γουΐδης